Farkımın Farkında mıyım?
3 Şubat 2023ARTIK TANIYORUM
3 Şubat 2023Gerçekten bize kimse benzemez mi? Ya da biz kimseye benzemez miyiz?
Çocuk dünyaya geldiğinde, kucağına alan birçok insan onu birilerine benzetmeye çalışır: “Annenin aynısı, tıp demiş babasının burnundan düşmüş, bizim tarafa, yok bizim tarafa benziyor.” gibi cümlelerle yıllarca birilerine benzetip dururuz. Ancak gerçekten insanlar birbirine benzer mi?
Aslında bu soruların cevabı gayet basittir. Etrafımızı biraz incelersek, o kadar uzağa da gitmeye gerek yok, ailemizi değerlendirirsek cevabı kolayca bulabiliriz.
Hangi çocuk babasının ya da annesinin aynısı, hangimiz babamız ya da annemizle aynıyız? Hiç kardeşine benzeyen birini gördünüz mü? Ben görmedim. Ama İkizler birbirlerine benziyor diyenler olabilir. İkizlerin hangi özellikleri birbirine benziyor. Fiziki özellikleri, huyları, karakterleri, yetenekleri… Bu özelliklere bakarak “Yok yok benzemiyorlar belki yüzleri benziyor.” dediğinizi duyar gibi oluyorum.
Yapılan araştırmalar hiçbir insanın diğerinin aynı olmadığını hatta tek yumurta ikizlerinde bile benzerliklerin (fiziksel benzerlikler hariç) çok az olduğunu göstermektedir. O halde vücudumuzda hayatımızı kolaylaştıran organlarımızın (göz, kulak, burun, el, ayak, kalp vb.) sayılarının hepimizde aynı olması bizi benzer yapar mı? Elbette yapmaz.
Parmak izlerimizin dünyadaki hiçbir insanla aynı olmaması size neyi ifade ediyor? Hiçbir kimsenin birbirine benzemediğinin kanıtı değil midir?
Birine benzemek bu kadar önemli mi?
Benzemek…
Bu kavram beynin öğrenme yöntemlerinin en önemlisidir. Bir şeyi öğrenmek istediğimizde beynimiz daha önce bununla ilgili benzer durumlarla kıyaslama yaparak ilişkilendirme ile yeni durumun öğrenilmesini sağlıyor. Örneğin elma ile armut ikisi de bitki ve meyvedir. Ancak aynı familyadan olmasına rağmen lezzetleri, görünüşleri, renkleri, tatları vb. birbirlerine hiç benzemez. Dolayısıyla beynimiz elmayı da, armudu da birbirleriyle kıyaslamaz ve ilişkilendirmez. Her birini ayrı ayrı değerlendirir ve öyle kabul eder.
Peki ya insan?
İnsanları birbirine benzetirsek işimiz kolay, kıyaslama ile neler yapabileceğimizi, nasıl yapabileceğimizi bilebiliriz. “Bak abin yapıyor, sen neden yapamıyorsun; komşunun çocuğu nasıl yapıyor, baban gibi olabilirsin…” Bu kıyaslamalar uzar gider. Kişileri birbiriyle kıyaslarız ve böylece sorunu çözeriz ya da çözdüğümüzü düşünürüz.
Herkesin özel, biricik ve tek olduğunu kabul edersek işte o zaman zor bir durumla karşı karşıya kalmışız demektir. Çünkü artık keşfetmek gerekir. Bu da herkes için ayrı emek ve çaba gerektirir.
Son bir soruyla yazımı noktalamak istiyorum;
Bizler kolayı mı yoksa zoru mu seçeceğiz?
Bence bizler “BENZEMEZ KİMSE BANA” diyerek kendimizi özel hissedelim.