Yedi haftadır bir yazı dizisi yazıyorum biliyorsunuz. Eğitimci olduğumuzdan mutlaka son değerlendirme yapmadan rahat edemiyorum. Onun için de bu yazı dizisinin de bir değerlendirme yazısı olmalı dedim, işte bu değerlendirme yazıma başlıyorum.

Kendi kendime şu soruyu sordum: İnsan hayatta en çok ne ister? Bu sorunun cevabını düşünürken; zengin olmak, makam ve mevki sahibi olmak, şan şöhret sahibi olmak vb. şeyler geldi aklıma. Geldi gelmesine de bu cevaplar beni hiç tatmin etmedi, neden mi?

Henry Ford’un oğlu intihar etmiş ve intihar mektubunda babasına hitaben “babacığım benim için her şeyi yapmışsın bana yapacak hiçbir şey bırakmamışsın” diye yazmış.

Düşünsenize yukarıda sorduğum ve cevaplarını vermeye çalıştığım her şey Henry Ford’un oğlunda yok mu? Zenginlik desen var, şan şöhret desen var, makam mevki desen var. Daha ne ister ki insan deriz değil mi?

Belki de asıl istediğimiz bunlar değildir?

Gelin beraberce düşünelim. Zengine de fakire de, makamı olana da olmayana da, şan şöhret sahibi olana da olmayana da gerekli olabilecek ortak şey nedir?

Bulduk galiba “HUZUR” evet evet işte bu… Bu söz bile insana farklı duygular tattırıyor. Sanki her şeyi kapsıyor bu söz.

Peki, huzuru nasıl elde edeceğiz? İnsan işe yaradığını gördüğü zaman huzur bulur. Deneyin ve görün.

Aslında yedi yazımda da bunları gerçekleştirmenin yollarını anlatmaya çalıştım.

İradenizi eğitiyor ve geliştiriyorsanız. O zaman duygularınızı mantığınızla yoğuruyor ve davranışlarınızı şekillendiriyorsunuzdur. İşte dengeli bir yaşam için ilk adım…

Potansiyelinizi keşfetmişseniz. O zaman sınırlarınızı kendinizin belirlediğini fark etmişsiniz demektir. İşte gerçek verimlilik…

Değer (kıymet) biliyorsanız. O zaman hayatın anlamını kavramışsınız demektir. Tüm hayatımız boyunca bizim için uğraşan, seven, canını verecek olanların farkına varıp, bu güzide insanlara hak ettikleri değeri vermek.

Kendinizi ve diğerlerini karşılaştırmıyorsanız. O zaman her insanın dünyada tek, özel ve biricik olduğunu kabul etmişsiniz demektir. İşte özgüvenli olmanın ilk şartı bu…

Her ne olursa olsun gülümsüyorsanız, o zaman insan olduğunuzun farkındasınızdır. İşte mutlu olmanın ilk şartı…

Hangi durumda olursanız olun sözünüz hep güzelse, o zaman hayatın tadını çıkarıyorsunuzdur. İşte sözün ne denli etkin olduğunu bilmek bilgeliğin ilk şartıdır.

Bunları yaptığınızda içinizi geniş bir huzur kaplar. İşe yaradığınızı düşünür kendiniz mutlu olduğunuz gibi etrafınızdakiler de mutlu olurlar. O zaman çözülemez denilen problemler çözülür. Yapılamaz denilen şeyler yapılabilir. Başarılamaz denilen şeyler başarılabilir.

Hayat aynı hayat ha öyle ha böyle geçiyor. Huzurla geçirsek daha iyi değil mi? Ne dersiniz?